Eyes on Animals bracht vandaag een bezoek aan de biologische varkenshouderij de Jofrahoeve in Brabant. Dit bedrijf heeft 160 fokzeugen en 1200 vleesvarkens.Wij kregen een uitgebreide rondleiding in het bedrijf en hebben een goede indruk gekregen van de verschillen tussen biologisch varkenshouderijen en de intensieve veehouderijen. Belangrijk verschil is dat alle varkens (ook de vleesvarkens) naar buiten kunnen, fokzeugen kunnen letterlijk ‘modderen’, voor vleesvarkens is dit vanwege de grote aantallen qua ruimte helaas niet mogeijk, maar wel hebben zij een zeer ruime uitloop naar buiten. De varkens waren absuluut niet schuw, maar zeer nieuwsgierig en speels. Mooi te zien dat alle varkens een flinke vacht hadden, doordat ze ook ’s winters naar buiten gaan. Moederzeugen staan voor en na de bevalling wel een paar dagen tussen de hekken. Zij krijgen hooi als nestmateriaal. De biggen blijven 40 dagen bij hun moeder. Tanden en staarten mogen ze gewoon houden en castratie gebeurt altijd onder narcose, waarbij ze tegelijk hun ijzer injectie en oormerk krijgen (de beren). Doordat de biggen voldoende ruimte en afleiding hebben komt staartbijten nauwlijks voor.Er worden geen preventieve antobiotica gegeven. Wanneer een varken meer dan twee keer een antibioticum kuur heeft gehad, is het niet langer een ‘biologisch’ varken. Dat betekent dat het niet meer als biologisch vlees verkocht mag worden.
De vleesvarkens gaan naar een speciaal slachthuis voor biologische varkens en hoeven nooit langer dan 1 ½ uur te reizen.
Het was prettig om met deze bevlogen boer te praten en het is triest dat dit soort varkenshouders die een bewuste keuze maken om maximale aandacht aan dierenwelzijn te geven nauwelijks financieel rond kunnen komen.
Eyes on Animals dankt Frank voor de hartelijke ontvangst en het open gesprek en hoopt dat er steeds meer mensen voor biologisch vlees zullen gaan kiezen, zodat Frank en alle andere varken biologische boeren hun bedrijven kunnen voortzetten.
