Het Nederlandse ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en verschillende federale staten in Duitsland hebben eindelijk een einde gemaakt aan de export van dieren naar derde landen waarbij onderweg een 24-uursstop nodig is. Maar andere lidstaten van de EU moeten dit voorbeeld volgen.
Jarenlang hebben dieren uit de EU, zoals melkkoeien, fokvarkens, slachtrunderen en schapen, die naar verre landen buiten de EU werden vervoerd, dagenlang illegaal in vrachtwagens opgesloten gezeten. Dieren uit de EU moeten 24 uur lang zijn uitgeladen om goed te kunnen rusten, gevoederd en gedrenkt te worden na bepaalde maximumtijden in de vrachtwagens, maar er is geen betrouwbare infrastructuur in landen buiten de EU om dit te doen. De dieren zijn daarom op de wagens gebleven. Dit is al jaren aan de gang vanwege leugens en bedrog van de exporteurs en vervoerders die op hun reisverslagen valse rustplaatsen in de derde landen hebben opgegeven.
2011: Een Hongaarse stier die veel langer dan de door de EU toegestane 29 uur op een Nederlandse truck vastzit – op weg naar de slacht bij Ankara, Turkije 
Hetzelfde dier nu eindelijk uit de vrachtwagen op de plaats van bestemming – hij kon niet lopen en dronk wanhopig uit de fles van een van onze inspecteurs
Op 26 mei 2020 kondigde de Nederlandse minister van Landbouw, Natuur en Voedselvoorziening aan dat haar autoriteiten niet langer instemmen met verzoeken van dierenexporteurs en -transporteurs om dieren vanuit Nederland naar derde landen te transporteren die een 24-uurs rustpauze nodig hebben. Dit besluit volgt op het besluit dat drie federale staten in Duitsland vorig jaar hebben genomen en dat ook de goedkeuring van dergelijke transporten uit hun gebied heeft stopgezet. Maar nu moeten andere EU-landen en de rest van de Duitse Bondsstaten dit voorbeeld volgen. Deze beslissing had allang genomen moeten worden.
Dieren uit de EU worden regelmatig naar verre landen als Rusland (zelfs Siberië), Oost-Turkije, Kazachstan en Oezbekistan vervoerd. De reden dat de Duitse Bondsstaten en de nationale Nederlandse ambtenaren uiteindelijk zijn gestopt met het goedkeuren van deze transporten is omdat ze genoeg bewijs hebben verzameld dat er in deze landen geen controleposten zijn. Een besluit van het Europees Hof van Justitie (C424/13) in 2015 droeg ook bij aan hun zaak, aangezien in het besluit van de rechtbank werd bevestigd dat de verplichte rusttijden van 24 uur moesten worden nageleefd en gehandhaafd tijdens het gedeelte van de reis dat buiten het grondgebied van de EU plaatsvond.
2019: vrachtwagens die vee uit Europa vervoeren in extreme koude omstandigheden in Rusland, vastzittend in de sneeuw met een bevroren watersysteem 
2019: Foto van wat werd gevonden op het nep-controlepostadres in Samara, Rusland – een busterminal (Google)
In werkelijkheid waren de adressen van de zogenaamde “rustplaatsen” in de derde landen, die door de exporteurs en vervoerders van dieren op de reisverslagen werden vermeld, niets meer dan lege parkeerplaatsen, benzinestations, bushaltes, grensovergangen of kleine onhygiënische stallen zonder adequate voorzieningen. Dit ernstige probleem werd al herhaaldelijk aangetoond door NGO’s zoals Animal Welfare Foundation, Tierschutzbund Zürich, Eyes on Animals en Animals’ Angels, die sinds 2009 vrachtwagens hebben getraceerd die dieren op sommige van deze lange routes vervoeren en deze enorme fraude en dierenwelzijnszorg bij de EU-commissie en alle autoriteiten van de lidstaten hebben openbaard. In augustus 2019 reed een groep officiële dierenartsen uit Duitsland naar enkele van deze zogenaamde rustplaatsen op de route naar Rusland en ontdekte ook alleen parkeerplaatsen, niet-operationele stallen en ontbrekende infrastructuur.
Ten slotte begonnen sommige leden van de transportsector zelf toe te geven dat ze hun dieren nooit hebben gelost. Ze beweerden dat de dieren beter af waren in de vrachtwagens omdat het lossen van de dieren in het buitenland zonder officiële hygiënecontroles betekende dat de dieren aan ziektes konden worden blootgesteld. Intussen hebben de autoriteiten van de Russische Federatie in een brief van april 2020 verklaard dat ze geen controleposten in hun land hebben, behalve een in de buurt van hun westelijke grens met Wit-Rusland, en de regionale autoriteiten van Rusland verstrekken geen betrouwbare en consequente informatie. Ook recente verslagen van DG Sante van de Europese Commissie bevestigen het gebrek aan controleposten op deze routes. In hun verslag DG (SANTE) 2019-6834 staat: “De belangrijkste zorg voor het welzijn van dieren heeft betrekking op het niet-EU-deel van de reis. Uit de beschikbare informatie blijkt dat de meeste vervoerders na het verlaten van de Unie niet aan de geldende EU-voorschriften voldoen. Het ontbreken van overeenkomsten met buurlanden van de EU, slechte controles achteraf en het onvermogen van de lidstaten om de omstandigheden van het vervoer en de haalbaarheid van het plan voor dat deel van de reis vast te stellen, dragen bij tot die bezorgdheid”.
2018: Afdruk van temperatuurmetingen in vrachtwagens die vaststaan aan de Turkse grens (Animal Welfare Foundation) 
2012: Een van de honderden reisverslagen waar een 24-uurs rusttijd wordt geclaimd bij een nepcontrolepost – hier staat Kapikule vermeld, maar dat is slechts de naam van de Turkse kant van de EU/Turkse grens, een gebied zonder enige goede voorziening om dieren te lossen
Bijkomende probleem dat ontstaat wanneer dieren niet voor langere tijd kunnen worden uitgeladen is dat dieren enorm lijden tijdens extreme temperaturen. Dit is keer op keer gedocumenteerd door NGO’s ter plaatse.
Vrachtwagens vol met runderen en varkens die in de winter naar Kazachstan, Uzbekestan en Rusland gaan, zelfs in het verre oosten van Siberië, kregen te maken met extreme kou en sneeuw, waarbij sommige vrachtwagens dagenlang vast kwamen te zitten in sneeuwstormen of zware sneeuw. Watersystemen bevroren, waardoor de dieren aan boord niet voldoende water konden krijgen.
In de periode van december 2018 tot maart 2019 hebben de belangrijkste exportlanden, zoals Duitsland, Nederland en Denemarken, 488 zendingen door Rusland gestuurd met bestemmingen tot Kazachsthan, Oezbekistan, Turkmenistan, enz. In deze periode daalde de temperatuur langs de route tot min 24 graden Celsius.
Dagenlang vastzitten in de vrachtwagens naar Turkije tijdens de hete zomermaanden leidt tot extreme hittestress en sterfte. Het water in het drinksysteem van de trucks was erg heet en daardoor ondrinkbaar voor de dieren. De hoeveelheid ammoniak in de trucks nam toe, evenals de luchtvochtigheid en het aantal opgezwollen lichamen van dode dieren die vaak achtergelaten werden tussen de levende dieren. Ook konden gewonde dieren niet worden uitgeladen en behandeld.
2018: vuile drinksystemen op een vrachtwagen met dieren onderweg van Tsjechië naar Oost-Turkije 
2017: Roemeense stier die lijdt aan extreme hittestress en een gebrek aan water in de vrachtwagen tijdens de reis van meer dan het maximum aantal uren in de EU in Turkije
Het is inderdaad goed nieuws dat de Nederlandse nationale autoriteiten, en een aantal federale, eindelijk voet bij stuk hebben gehouden, ondanks de grote verontwaardiging vanuit de branche en hun lobbygroepen. Maar het goede nieuws komt te laat; zoveel dieren hebben al geleden onder eindeloze en vermoeiende reizen, en er zijn nu nog steeds zoveel dieren op deze routes. Als er iets goed te maken moet worden, is er geen tijd te verliezen; alle lidstaten moeten dit toepassen en transporten die in strijd zijn met de geldende wetgeving verbieden.
We zullen opnieuw druk uitoefenen op de autoriteiten van andere landen om hetzelfde te doen en overtredingen op deze routes, en van de exporteurs en transportbedrijven die er gebruik van maken, blijven melden.
Om een aantal van onze video’s te bekijken die laten zien wat er gebeurt met dieren die in veewagens zitten opgesloten in derde landen, kunt u de volgende links bezoeken:
Overzicht van 5 jaar betreffende overtredingen op de exportroute van Europa naar Turkije met dieren die dagenlang opgesloten zitten, gedocumenteerd door Eyes on animals, AWF|TSB en CIWF.
Vanaf minuut 27:50 in deze documentaire van Manfred Karreman, een inspecteur van de NGO Animals’ Angels en daarna een vertegenwoordiger van het ministerie van de deelstaat Hessen (Duitsland), Dr. Madelaine Martin, beschrijven hun bevindingen van de route naar Rusland en het gebrek aan controleposten om daar dieren te lossen. Klik HIER.
