Vanochtend gaven wij een presentatie aan het comité van experts (AWC) voor de Britse overheidsinstantie DEFRA. We deelden onze kennis, ervaringen en adviezen over het rechtop vangen van kippen. We spraken ook over de reguliere manier van vangen en laden (ondersteboven aan de poten), waarbij we nog een hoop misstanden zien. Denk aan: legkippen die in paniek (omdat ze ondersteboven worden gehouden) tegen de volière-inrichting aanbotsen of fladderen en vleeskuikens die aan hun poten, van een afstand, in containers worden gegooid of geslingerd en daarbij verwondingen oplopen. Ook hebben we onze zorgen geuit over het vangen van eenden; zij worden vaak aan hun kop/nek opgetild
Verder spraken we over de verschillende containersystemen en kratten die gebruikt worden. Bij containers die te hoog zijn (5 lades of meer), van metaal zijn gemaakt, waar er te weinig stahoogte is of de openingen te klein zijn (waardoor er “gepropt” wordt) is er bijvoorbeeld heel veel kans op verwondingen. Ook worden soms containersystemen, gemaakt voor vleeskuikens, gebruikt voor legkippen. Dit levert grote problemen op, zoals legkippen die geplet of gevouwen worden omdat ze er simpelweg anders niet in passen.
We bespraken ook de arbeidsomstandigheden voor de kippenvangers. Kippenvangers moeten zware arbeid verrichten (emotioneel én fysiek) in vaak vieze en stoffige stallen. Ze maken heel veel uren (vaak ook in de nacht), vaak tegen lage uurtarieven. Ook wordt hun werk vaak niet voldoende gewaardeerd. Het wordt vaak “uitbesteed” aan immigranten uit Oost-Europa. Wanneer iemand iedere dag echter tienduizenden kippen moet vangen, onder zware omstandigheden, is de kans groot dat hij/zij “Compassion Fatigue” ontwikkeld en ongevoelig wordt voor het leed dat kippen wordt aangedaan. Compassion Fatigue is een conditie waarbij iemand, door emotionele en fysieke uitputting, niet meer in staat is mededogen te voelen voor een ander. Sociale druk speelt uiteraard ook een rol (het is een mannencultuur). Het is één van de redenen dat Eyes on Animals van mening is dat het vangen en laden van pluimvee, op grote bedrijven, eigenlijk machinaal moet plaatsvinden. Machines worden niet “meedogenloos” of “afgestompt”. Uiteraard moeten machines wel heel goed ontworpen worden om stress naar een minimaal niveau te krijgen. Ook is het gebruik en onderhoud kritisch. De huidige machines zijn ons inziens nog niet goed genoeg.
Al deze problemen, aangaande dierenwelzijn en de arbeidsomstandigheden voor kippenvangers, zijn in ieder geval niet uniek voor Nederland. Ze spelen overal ter wereld. In Nederland worden de legkippen op een aantal Nederlandse bedrijven, met hulp van EonA, rechtop gevangen in plaats van aan de poten; hiermee nemen we iets van de stress en pijn weg. Maar we hebben nog een hele lange weg te gaan. We hopen dat we de experts geïnspireerd hebben en dit uiteindelijk zal bijdragen aan een betere omgang met pluimvee, meer bedrijven die rechtop vangen en betere designs van transportcontainers. Want dat is hard nodig! Het expert-comité van DEFRA was in ieder geval onder de indruk van ons werk en gemotiveerd om verbeteringen in de praktijk te brengen.